مجازات مزاحمت تلفنی

مزاحمت تلفنی:
مزاحمت تلفنی نوعی مزاحمت برای اشخاص حقیقی است بدین شرح که شخصی یا اشخاصی فاقد اهداف از پیش تعین شده و یا اینکه به هدف سلب آسایش و آرامش و آزار و اذیت دیگری اقدام به ایجاد مزاحمت تلفنی می نمایند که این امر از روی آگاهای و به صورت عمد صورت می گیرد و مطابق قانون و همچنین عرف ایجاد مزاحمت تلفنی از هر طریق برای دیگری مسئولیت کیفری و قانونی برای مرتکب را به همراه خواهد داشت.

مزاحمت تلفنی از طریق دستگاه های مخابراتی را می توان موارد ذیل دانست:
1- مزاحمت تلفنی از طریق تلفن ثابت
2- مزاحمت تلفنی از طریق تلفن همراه
3- مزاحمت تلفنی از طریق تلفن های عمومی یا کارتی و...

 برای مزاحمت تلفنی رسیدگی از طریق مخابرات و مجازات کیفری  قابل تصور است:
1- در قانون شرکت مخابرات ایران که مصوب سال 1366 است و در ماده واحده قانون اصلاح تبصره 2 ماده 14 مقرر  نموده است  که مزاحمت تلفنی براي اولین بار ارتباط تلفنی او به مدت یک هفته همراه با اخطار كتبی قطع  و  براي بار دوم  ارتباط تلفنی او به مدت سه ماه همراه با اخطار كتبی قطع و براي بار سوم، شركت، ارتباط تلفنی وی را به طور دائم قطع و اقدام به جمع آوری منصوبات تلفن می نماید.

2- ماده 641 قانون مجازات اسلامی مزاحمت با تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر را جرم تلقی كرده و در خصوص مجازات مرتكب طبق قانون در صورت شكايت شاكي حبس از یک تا شش ماه خواهد بود  و چنانچه شاکی از شکایت خود صرف نظر کند با توجه به جنبه عمومی جرم مزاحمت تلفنی رسیدگی ادامه پیدا می کند حتی در صورت رضایت شاکی و مرجع صالح به رسیدگی جرم مزاحمت تلفنی دادسرای عمومی و انقلاب محلی است که محل حدوث نتیجه باشد.