ملاقات فرزند

ملاقات فرزند:

در دعاوی خانوادگی هر چه طول و مدت دعوای طرفین ادامه پیدا می کند به تعداد پرونده های مطروحه طرفین در مراجع قضایی افزایش میابد و بحث های قبلی جای خود را با بی احترامی ها و لج بازی ها و مواردی از این قبیل عوض می کنند و در این میان اصلی ترین ضرر متوجه فرزندان است و خواهد بود.

فرزندانی که در برهه ای از زندگی وجود دارند که نیازمند آرامش و آسایش در کنار پدر و به همراه مادر هستند در دعوایی گرفتار می شوند که حتی نسبت به آن آگاهی و اطلاعی ندارند ولی در عوض پیش قراولان جبهه طرفین برای پیشبرد بهتر جنگ می باشند.

طرفین در این برهه برای تحت فشار قرار دادن طرف مقابل حتی حاضرند دست به کارهایی ناجوانمردانه، ناشایست و بس ناپسند بزنند که حتی از منظر عقل و عرف و شرع نیز قابل پذیرش نمی باشد تا در این آوردگاه تنها پیروز میدان باشند و بهترین گزینه همیشه فرزندان هستند که تعلق خاطر والدین به آنها مثال زدنی است و اما غافل از اینکه در مسیری پای گذارده اند که پیروزی وجود ندارد.

در این میان و در میان اتفاقات ریز و درشتی که همه روزه زن و مرد برای یکدیگر همه روزه رقم می زنند بردن فرزند توسط یکی از والدین و محروم ساختن دیگری برای ملاقات برای تحت فشار قرار دادن دیگری مثال زدنی است حال در اینجا چه بایستی کرد.

قانونگذار با مد نظر قرار دادن این رفتارها اقدام به نوآوری در قانون جدید حمایت خانواده زده است بدین شرح که:
دادگاه می تواند پیش از اتخاذ تصمیم در مورد اصل دعوی به درخواست یکی از طرفین در اموری از قبیل حضانت، ملاقات طفل و... که تعیین تکلیف آن فوریت دارد، بدون اخذ تأمین دستور موقت صادر کند.
این دستور موقت با اعتباری 6 ماهه و صدور مجدد آن بلامانع است.

برای گرفتن دستور موقت می توان ضمن تقدیم دادخواست به دادگاه خانواده برای حضانت فرزندان یا به صورت جداگانه اقدام نمود.
این دستور فوری و خارج از نوبت است یعنی وقت رسیدگی و... در آن وجود ندارد و به محض وصول دادگاه را مکلف به تعیین و تکلیف می نماید.

ضمانت اجرای دستور موقت را می توان بازداشت طرف دانست بدین شرح که:
هر کس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند و یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امناع نماید، حسب تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادر کننده رأی نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت می شود.
دادگاه مکلف است در همه موارد مصلحت و غبطه کودک را رعایت کند که نکته ای بس قابل توجه است.